Dünyanın en büyük buzdağı A23a, 30 yılı aşkın bir süre karada kaldıktan sonra Güney Okyanusu'nda sürüklenmeye başladı. Büyük Londra'nın kabaca iki katı büyüklüğünde ve yaklaşık bir trilyon ton ağırlığında olan bu devasa buzdağı, 1986 yılında Antarktika'nın Filchner Buz Sahanlığından koptu. O tarihten bu yana, Weddell Denizi'ndeki Güney Orkney Adaları yakınındaki deniz yatağında sıkışıp kalmıştı. 2020'de kuzeye doğru yavaş hareketine başladı.
“A23a'nın bir süre sıkışıp kaldıktan sonra tekrar hareket halinde olduğunu görmek heyecan verici. Antarktika'dan kopan diğer büyük buzdağlarının izlediği rotayı takip edip etmeyeceğini görmek istiyoruz. Daha da önemlisi bunun Dünya üzerinde ne gibi bir etkisi olacağını görmek istiyoruz. yerel ekosistem” dedi oşinograf Dr. Andrew Meijers İngiliz Antarktika Araştırması.
A23a'nın yolculuğu
Buzdağı A23a'nın yolculuğuna büyüleyici bilimsel olaylar damgasını vurdu. A23a, 1986 yılında Antarktika'dan kurtuldu ancak 30 yıl boyunca Weddell Denizi'nin dibindeki çamurda sıkışıp kaldı. Nihayet yeniden sürüklenmeye başladığı 2020 yılına kadar statik bir “buz adası” olarak kaldı. İlk başta yavaşça, daha sonra kuzeye doğru hızlanarak daha sıcak hava ve sulara doğru ilerledi.
Birkaç ay boyunca buzdağı, Taylor Sütunu olarak bilinen ve bir denizdağının üzerinde dönen suyun onu yerinde tuttuğu nadir bir oşinografik fenomenin içinde sıkışıp kaldı. Bu olağandışı olay, A23a'nın tek bir noktada dönmesine neden olarak kuzeye doğru beklenen hızlı sürüklenmesini geciktirdi.
A23a yolculuğuna devam ederken, Antarktika'nın kutupsal akıntısını takip ederek Güney Okyanusu'na doğru ilerlemesi bekleniyor. Bu akıntının buzdağını Antarktika'nın güneyindeki Güney Georgia adasına doğru sürüklemesi muhtemeldir. A23a bu bölgeye ulaştığında daha sıcak sularla karşılaşacak ve bu da onun daha küçük buzdağlarına bölünmesine ve ardından erimesine yol açacak.
Bir araştırma gemisinde bulunan biyojeokimyacı Laura Taylor, bilim adamlarının devasa buzdağı A23a'nın eriyip parçalanırken çevredeki ekosistemler üzerindeki etkisini inceleyebileceklerini umduklarını ifade etti.
Bayan Taylor, “Bu dev buzdağlarının içinden geçtikleri sulara besin sağlayabildiğini ve normalde daha az verimli alanlarda gelişen ekosistemler yaratabildiğini biliyoruz” dedi.
“Belirli buzdağlarının, ölçeklerinin ve kökenlerinin bu süreçte ne gibi bir fark yaratabileceğini bilmiyoruz. Buzdağının rotasının hemen arkasında, hemen bitişiğinde ve ilerisinde okyanus yüzey sularından örnekler aldık. Bunlar bize belirlememize yardımcı olmalı.” A23a çevresinde nasıl bir yaşam oluşabilir ve bunun okyanustaki karbonu ve atmosferle olan dengesini nasıl etkilediğini” diye ekledi.
